سازمان ملی استاندارد ایران

سازمان ملی استاندارد ایران، از گذشته تا کنون

اولین حرکت نظام مند در حوزه استاندارد سازی در سال 1302 در مجلس شورای اسلامی با عنوان استقرار نظام متریک در ایران مطرح و در سال 1304 تعدادی از قوانین مربوط به قانون اوزان و مقیاس‌ها به تصویب مجلس رسید و تشکیلات اولیه سازمان ملی استاندارد ایران هم زمان با تصویب این قانون شکل گرفت.
این تشکیلات تا سال 1311 با نام اداره “اوزان و مقادیر” در وزارت فلاحت، تجارت و فواید عامه فعالیت داشت.
در سال های 1311 تا 1331 با نام اداره “اوزان و مقیاس‌ها” تحت پوشش اداره کل تجارت به فعالیت خود ادامه داد و در سال‌های 1331 تا 1339 در وزارت اقتصاد ملی مستقر بود.
با تصویب قانون در سال 1339 موسسه استاندارد ایران تاسیس شد و کار خود را در چارچوب هدف‌ها و مسئولیت‌های تعیین شده آغاز کرد و در همان سال به عضویت سازمان بین المللی استاندارد (ISO) در آمد.
در سال 1344 آزمایشگاه های واقع در شهر صنعتی کرج (محلی فعلی) به موسسه ملحق و نام آن به “موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران”، تغییر یافت.
در سال 1349 قانون مواد الحاقی به قانون تأسیس موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران شامل 17 ماده و 2 تبصره از تصویب مجلسین وقت گذشت.
در سال های 1353 تا 1371 جایگاه موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران در زیرمجموعه وزارت صنایع قرار داشت و از سال 1371 با تصویب قانون اصلاح قوانین و مقررات موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران در مجلس شورای اسلامی، موسسه دارای شخصیت حقوقی مستقل شد.
طبق تصویب نامه یکصد و پنجاه و دومین جلسه شورای عالی اداری در تاریخ 1390/07/24 موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران به سازمان ملی استاندارد ایران تغییر نام داد و زیر نظر مستقیم ریاست جمهوری قرار گرفت. سازمان ملی استاندارد ایران تا کنون حدود 27 هزار عنوان استاندارد ملی را تاکنون تدوین کرده است که بیشترین میزان استانداردهای تدوین شده به ترتیب در زمینه مکانیک و فلزشناسی با 3528 موضوع، صنایع شیمیایی و پلیمر با 3504 موضوع، خوراک و فرآورده های کشاورزی با 3317 موضوع، خودرو و نیرو محرکه با 2889 موضوع می باشد. همچنین در حوزه خدمات 824 استاندارد و در زمینه مدیریت کیفیت 154 موضوع تدوین شده است.